Het nieuwe seizoen intuïtief schilderen is begonnen en wat is er weer veel gebeurd in het atelier. Eerst werden natuurlijk vakantieverhalen gedeeld, leuke nieuwtjes uitgewisseld, zoals bijvoorbeeld weer oma worden, prachtige verhalen natuurlijk met foto’s. Kinderen zijn weer naar school, het werk is weer begonnen. Alle ups en downs van het leven komen voorbij. De tijd stond niet stil tijdens de vakantieperiode.
Transformatie
Tijdens het schilderen gebeurt dat ook. Voor de een gaat het schilderij rustig verder en voor de ander is het een heen en weer geslinger tussen angstig en blij.
Wat doet dan een vleugje wit en geel dan weer wonderen! Een heel schilderij kan ineens volledig getransformeerd worden door hier en daar een andere kleur op aan te brengen. Het angstige beeld wordt ineens een romantisch tafereel.
Ik sta nog altijd zo versteld van de kracht van kleuren. Wat het met je doet. Hoe de positieve trillingen van een kleur door je heen gaan. Je hoeft het niet te begrijpen. Je hoeft het ook niet te voelen. Het gebeurt gewoon. Zo heel stiekem wordt je geraakt van binnen en dan keert je gevoel zomaar om.
Naar mijn gevoel luisteren
Ik begon mijn week ook iets minder rooskleurig. Privé was er even een vervelende situatie en dat kostte mij veel energie en daar werd ik dan boos over dat ik mijn kostbare energie op zo’n manier kwijtraakte.
Gelukkig ben ik heel dichtbij mezelf gebleven en in stilte mezelf afgevraagd hoe het beste deze situatie aan te pakken. Toen kreeg ik ineens heel helder wat ik moest schrijven. Al was het 1.30 uur in de nacht, toch heb ik het gedaan.
Loslaten
Ik merkte de volgende dag dat ik een stuk rustiger was en de dag erop heb ik alle boosheid maar op een doek gegooid. Wat een donkere wereld ineens. Wel voelde ik tegelijkertijd dat ik in mijn kracht stond.
’s Avonds ging ik weer verder en werd het wat lichter maar het was nog steeds niets. Maar dat was niet erg. De dag erop weer wat zitten spelen en voelde ik al dat ik behoefte had aan andere kleuren. Terwijl ik bezig was, wist ik dat ik dit gewoon nodig had. Ik had behoefte aan paars – de innerlijke rust – en dat dit niet een schilderij ging worden. Dat is prima. Ik heb geen idee wat er gebeurt met het doek, maar wat ik wel weet is dat er een uitkomst is gekomen en die is verrassend positief.
Zelfontwikkeling
Zo, en of dat weer energie en zelfvertrouwen geeft, nou reken maar! Ook ik krijg steeds meer lef om voor mezelf op te komen tegen mensen die mij blijkbaar nog steeds kunnen raken. Ondanks mijn ego, die dan gelijk wil hebben, niet uitgedaagd wil worden, veiligheid zoekt en binnen de comfortzone wil blijven, kan ik authentiek blijven en voor mezelf opkomen, vanuit mijn hart.
Wijsheid komt met de jaren, zeggen ze. Nou dat begint toch wel te kloppen. Mijn hart volgen en luisteren wat goed voor mij is, is iets wat ik steeds meer en vaker doe.
Het is tenslotte ook mijn pad die ik wil bewandelen, mijn lessen die ik wil leren, in mijn eigen tempo en wanneer ik er klaar voor ben.
Zo, dat ben ik even mooi kwijt!
Wat ben ik dankbaar dat ik mijn schilderen heb om af en toe, als het nodig is, mijn zooi op mijn doek te dumpen en mij leeg te maken van stress en spanning wat ik niet nodig heb. Dan weer opladen met nieuwe mooie kleuren en voor ik het weet sta ik weer te swingen en zingen achter mijn ezel!
De kunst van het leven!
Het leven is werkelijk heel gaaf wanneer je zelf het heft in handen neemt over je eigen leven en voor jezelf kiest vanuit liefde. Voor mij was de essentiële vraag: “wat is het slechtste wat mij nu kan gebeuren?”. Toen ik besefte dat er in de situatie niet echt een hele slechte uitkomst kon zijn, kon ik oprecht en eerlijk vanuit mijn hart handelen.
Ik wens iedereen veel moed en kracht toe. Het leven deelt soms citroenen uit, maar ik ben dol op citroenijs, citroenzuurtjes en citroenlimonade. Dus, wat er ook gebeurt maak er het beste van: je kunt het!
Ik ben reuze benieuwd wat komende week gaat brengen? Jij ook?
Liefs
Sylvia
