Vorige week moest ik ineens terugdenken aan die tijd dat ik net begonnen was met olieverf schilderen. Via een cursusproject ging ik dit “even” leren, want immers, mijn vader die net gestopt was met werken kon het ook, dus ik dacht: dan kan ik het toch ook!!
Olieverf
Allemaal tubes, kwasten en een palet aangeschaft. Die eerste avond kreeg ik een voorbeeld om een landschap na te schilderen. Helaas had ik daar niet zoveel mee en dat maakte het ook erg moeilijk. Op een houten plankje moesten we schilderen. “Zo hou je de kosten laag zei de juf.” Het was voor mij een grote ellende.
De olieverf smeerde ik op het plankje, en met de volgende streek haalde ik het er weer net zo snel af. (Teveel medium gebruikt.) Ik vond het maar helemaal niets.
Mijn 2e les “een stilleven.” Weer van een voorbeeld schilderen. Maar ik zag toen niet waarom bepaalde dingen zo moesten. Ik vond het plaatje niet leuk. Het was weer zo’n teleurstelling.
Thuis ben ik flink gaan oefenen op een speciaal kladblok voor olieverf. “Een echt stilleven” heb ik neergezet tot en met de achtergrond gedrapeerd. Het ging gelukkig iets beter. Toch vond ik het wel iets hebben om zo met mijn kwast bezig te zijn. Ik kon mij al voorstellen hoe gaaf het zou zijn om hier mijn beroep van te gaan maken!
Niet goed
Uiteindelijk bij de 10e les begon ik het wat beter voor elkaar te krijgen. I.p.v. een van Gogh stijl portret te maken was het strakke stijl zoals een Rembrandt geworden. De lerares was helaas niet tevreden, want het was niet zoals het voorbeeld, terwijl ik het zelf heel erg gaaf vond. 
Doorgaan
Ik ben toen toch verder gegaan met schilderen, maar op mijn manier, en ben mijn eigen plaatjes gaan uitzoeken. (Mijn landschappen, Mijn stilleven, Mijn kleuren.)
Op echte doeken ben ik gaan schilderen. Wat was dat een enorm groot verschil! Het verf bleef veel makkelijker op het doek dan op een plankje hout. Toen besefte ik dat je nooit moet bezuinigen op de kwaliteit van je materiaal. Was ik hier maar eerder mee begonnen!
Acryl schilderen
In 2000 ben ik naar Auke Rodrigo gegaan. Hij gaf acryl schilderen en dan vanuit jezelf. Mijn eerste kennismaking tijdens een proefworkshop was zo frappant. Er ontstond een tunnel. Deze tunnel zag ik vaak als ik flauwviel. Hoe bijzonder was dat.
Dit was het!!! Dat wist ik gelijk al en wat voelde dat goed. Hier kon ik leren om vanuit mijn eigen ik te schilderen. Om iets te maken wat vanuit mijzelf kwam, van binnenuit. Mijn eigen inspiratie, mijn verhalen, mijn stijl.
(De enige echte Sylvia’s.)
Eigen atelier
In 2004 opende ik mijn eigen atelier en ging ik les geven. Auke was naar het noorden verhuisd en ik ging verder op dezelfde manier van schilderen.
Al snel ging ik iedereen anders begeleiden, want ik zag bij anderen wat ik zelf had meegemaakt, dat je ook flink de diepte in kan gaan met schilderen. Ik werd steeds vrijer en iedereen schilderde in hun eigen tempo. “Niets moet, alles mag” was mijn motto samen met “schilderen geeft je vrijheid”. Het was heel bijzonder wat er gebeurde. Veel mensen raakten verrast van hun eigen creativiteit en kunnen. Maar er waren ook mensen die gefrustreerd werden, want zij wilden ook mooie schilderijen maken, net als de buurvrouw.
Iets unieks maken
Tot het moment komt dat iemand zich ineens realiseert dat niemand anders hun schilderij kan maken! Dat zijzelf zoiets unieks kunnen maken. Het is een proces waarin je komt om te leren van je eigen werk te houden. Trots zijn op wat jezelf maakt. Niemand anders hoeft je schilderij mooi te vinden, (anders was ik er al jaren geleden mee gestopt).
Schilderen helpt je om meer en meer van jezelf te houden. Jezelf te waarderen wat je allemaal WEL kunt maken. Het daagt je steeds meer uit om over je eigen grenzen heen te gaan. Dat is zo mooi aan schilderen, het geeft je een enorme boost en kick als je dat voor elkaar krijgt.
Blij
Inmiddels is het 2016 en ben ik nog steeds verslingerd aan deze manier van schilderen. Ik ben zo blij dat ik destijds heb doorgezet. Dit is mijn lust en mijn leven. Ik geniet zo van de mensen die elke week komen om te schilderen. Alleen al bij het zien van hun blije gezichten dat ze weer iets voor elkaar hebben gekregen. Zichzelf hebben overtroffen. Zo gaaf. We krijgen er allemaal veel energie van.
Voorbeeld/plaatje
Op moment zijn er meer mensen die behoefte hebben om van een plaatje te schilderen. Dit is een goede oefening om te leren kijken. Er zijn steeds meer mensen die dit graag doen, in het atelier, wat heel goed is. Het is fijn om een leidraad te hebben. Iedereen is welkom in het atelier om te leren schilderen en hun eigen creativiteit te ontdekken. De ene is een fijn schilder, de ander een abstract schilder en anderen zijn alles wat daar tussen in zit.
Hoe gaat het met mij?
Op het moment dat je vanuit je gevoel kunt aangeven “vandaag ga ik van een plaatje schilderen” of juist “vandaag wil ik mij eens gaan uitleven” dan ben je goed in contact gekomen met jezelf. Daar gaat het allemaal om. Schilderen vanuit je innerlijke gevoel: vanuit je hart en ziel. Of het nu van een plaatje is, of iets wat je op dat moment voelt. Je zult iets moois schilderen zoals jij het zelf beleeft. En dat lieve mensen, is wat ik graag wil bereiken en doorgeven.
Leer jezelf kennen door te schilderen. Voel de kracht van wat een kwast kan creëren. Voel wat het met je doet, wanneer je beseft dat jij, maar alleen jij bepaalt wat er op je doek gebeurt. Dat jij de baas bent. Net zoals in je eigen leven.
Kom schilderen. Kom jouw unieke schilderij maken. Er is altijd een methode wat bij jou past!
Lieve groetjes,
Sylvia
Klik hier om contact met mij op te nemen.
