Pik jij het nog langer?

Ik heb het eigenlijk wel gehad. Ik pik het niet langer. Jij denk ik ook niet. “Uhhh, wat ga ik niet meer pikken?” denk je vast. Ik ga mijn best doen om het je uit te leggen.

Als kinderen zijn wij geboren als prachtige, geniale creatieve en intuïtieve wezens. Zonder angst en belemmeringen staan wij in de wereld. Dan wordt ons van alles en nog wat geleerd door onze ouders, door school en door de maatschappij. Ons brein wordt werkelijk geprogrammeerd om op een bepaalde manier te gaan denken waardoor wij onze geniale creatieve geest bijna helemaal kwijt zijn tegen de tijd dat we onze dertigste verjaardag vieren.

NASA onderzoek

Dr. George Land, NASA-wetenschapper, werd gevraagd door NASA een test te ontwikkelen om bij sollicitaties te gaan gebruiken om te kunnen ontdekken of sollicitanten beschikken over een goed ontwikkelde creatieve geest. De test werkte uitstekend.

Dr. Land besloot om te onderzoeken wat er zou gebeuren als je deze test aan 4/5-jarige zou geven. Hij was zo verbaasd dat 98% van de kinderen zo hoog scoorde en wel op het level genius! Hij besloot de kinderen 5 jaar later weer te testen. Hij schrok deze keer want toen scoorden nog maar 30% van de kinderen zo hoog.  Toen dezelfde groep getest werd rond hun 15e verjaardag, scoorde ze nog maar 12%. Toen ze 30 waren was er nog maar 2% die hoog scoorde.

Dit intrigeerde hem enorm en hij is verder gegaan om uit te zoeken hoe dit überhaupt kon.

We worden dom gehouden

In de tijd van de industriële revolutie zijn scholen ontstaan – schoolfabrieken werden ze ook genoemd. Kinderen van arbeiders werden klaargestoomd om te gaan werken in de fabrieken. Het was belangrijk dat zij op een bepaalde manier gingen denken zodat het paste binnen het systeem. Dat systeem werd destijds gevormd door de rijke ondernemers en regeringsleden (hun kinderen gingen naar privéscholen). Hoe houd je het gewone volk onder controle? Door te zorgen dat ze op een bepaalde manier denken en vooral niet voor zichzelf. Dit gegeven ben ik veel tegengekomen, ook binnen religies om grip op het volk te houden. Zoals een kardinaal ooit uitlegde dat het begrip vagevuur en hel nodig waren om het volk in angst te houden zodat ze alleen naar hun zouden luisteren en handelen.

De scholen waren niet ontwikkeld om ons intelligent te maken maar juist om onze gedachtegang te controleren.

Dr. Land beschrijft verder in een TEDxTucson  over hoe de hersenen werken en de twee manieren van denken die ons is aangeleerd.

Divergent denken – dit is waar je je verbeelding leert gebruiken om nieuwe mogelijkheden te bedenken bij een bepaalde situatie.

Convergent denken – is waar je leert een oordeel te maken, beslissingen te nemen, iets uit te zoeken, kritisch te zijn.

Divergent denken wordt vergeleken met gas geven en convergent denken als de rem. Op het moment dat je bijvoorbeeld een nieuw briljant idee krijgt (divergent) komt je eigen criticus vaak om de hoek kijken en vertelt je over alle beren op de weg die ervoor gaan zorgen dat het niet gaat lukken (convergent).

Resultaat

Misschien heb je het zelf wel eens meegemaakt. Je hebt een vergadering en er wordt verwacht dat je met een nieuw slim idee komt. Je stelt iets voor en van links en rechts worden opmerkingen op je afgevuurd van “hebben we al gedaan”, “werkt niet”, “kan niet” en weg is je motivatie om met een nieuw idee te komen. In je hoofd gebeurt nu iets anders. Je neurons zijn letterlijk in gevecht met elkaar. Dit blijkt uit hersenscans het resultaat te zijn van het werk van divergent en convergent denken. Wat ze ook op de scans zien is dat als iemand helemaal in divergent denken zit – de kracht van zijn verbeelding losgaat, dat er veel meer hersenactiviteit is. Dan zijn er duidelijk veel meer lichtplekken te zien in de hersenen.

Ik moest daar toch wel stiekem een beetje om lachen. Het gebeurt mij nog wel eens dat iemand met een nieuw schilderij bezig is en die persoon er iets in ziet en we gaan brainstormen dan “moet” ik mijn verbeelding inderdaad afremmen. Lukt mij dat niet, dan gaan mijn hersenen met de snelheid van het licht los om iemand te vertellen wat ze allemaal kunnen gaan doen. Dan liggen we compleet in een deuk, want mijn verbeelding is altijd op dreef. De volgende keer dat dat nu gebeurt dan weet ik ook zeker dat ik vreselijk ga lachen, want dan zie ik al die lichtjes branden in mijn hersenen, hahaha! Nu weet ik waar het spreekwoord vandaan komt: er gaat een lampje branden!

Tegelijkertijd kunnen we hieruit concluderen dat je verbeelding flink laten gaan, goed is voor de hersenen. Ik denk dat ik aan ‘intuïtief schilderen’ ga toevoegen dat het ook hersengymnastiek is! Wat een gezonde bezigheid hebben wij!

Familie mindset

Uit een heel andere hoek vond ik de opmerking van Marisa Peer heel interessant hoe kinderen op openbare scholen anders leren rekenen dan op privéscholen. Op een openbare school werden sommetjes voorgeschoteld als: je hebt 5 appels aan een boom hangen en 3 vallen op de grond, hoeveel appels heb je dan over? Op een privéschool werden sommetjes gegeven als: je hebt 5 winkels en je verkoopt er 3. Hoeveel winkels heb je dan over?

Zij zei ook dat dit een van de redenen is waarom rijke kinderen anders met geld omgaan, omdat er heel anders over geld werd gesproken. De gesprekken gingen vaker over hoe je nog meer geld kon verdienen en niet over “dat kunnen we niet kopen omdat we geen geld hebben.” De basis wordt hier dus al gelegd voor je mindset over geld.

Briljante geesten van nu

Het zet je toch aan het denken over hoe informatie wordt overgedragen.

Ik weet uit de tijd dat ik met Hartverwarmendwijs bezig was over nieuwe schoolvormen, dat wij een mooi artikel van de CEO van Akzo hebben gekregen. Hij vroeg de regering daarin om het onderwijssysteem te veranderen, want wij hebben er juist niets aan om onze kinderen te leren denken zoals wij denken. Zo kunnen ze later niet de problemen van nu oplossen, met hetzelfde manier van denken die de problemen hebben veroorzaakt. Wij hebben juist die zuivere verbeeldingskracht van de nieuwe generatie nodig om ons te kunnen helpen.

Pikken we dit nog?

Het wordt nu echt de hoogste tijd dat wij het allemaal niet meer pikken. Niet meer pikken dat wij als het ware tot levende robots worden gevormd. Dat wij weer echt mensen mogen zijn, met gevoel en een denkvermogen met de capaciteit om onze verbeelding te mogen gebruiken. Dat wij de geniale creatieve en intuïtieve wezens zijn die we ook daadwerkelijk zijn. Dat maakt ons mensen. Dat maakt ons uniek, dat wij vanuit gevoel, vanuit liefde mogen kiezen en leven zoals wij dat willen doen. Momenteel leven meer mensen vanuit angst en binnen een structuur die in mijn beleving niet gezond is. Het aantal mensen met een burn-out is nog nooit zo hoog geweest!

We hebben alles onder controle

We leven nu in een vreemde maatschappij waarin we vooral de controle willen en moeten hebben. Dat geeft ons een veilig gevoel. Alleen niets is minder waar. Want we hebben geen controle over het leven. We kunnen plannen en als we echt mazzel hebben dan kan het een keer gebeuren dat je ook werkelijk je hele “to-do lijst” hebt afgewerkt. Bij mij is dat eerder een uitzondering dan een regel. Vervelend? Ja soms wel. Zit ik ermee? Nee, ik heb geleerd dat ik daar de controle niet over heb en morgen is er weer een dag. Ik ben mens en geen robot en ik kan alleen mijn best doen. Ja, ik ben best fanatiek en soms perfectionistisch ingesteld en ja ik wil mijn werk goed doen en al ga ik soms een beetje over mijn grenzen, stop ik vaak net op tijd. Ik leer steeds beter te luisteren naar mijn lijf en gevoel. Voor mij is het erg belangrijk om flexibel te blijven in mijn denken en doen. Niemand anders weet wat ik in mijn hoofd had voorgenomen om te gaan doen. Dus dan hoef ik ook aan niemand verantwoording af te leggen, dat hoef ik sowieso niet te doen. Het gaat uiteindelijk om onze mindset. Als wij uit het systeem willen stappen waarin we zijn opgegroeid, zullen wij heel hard aan onze eigen mindset “moeten” werken.

Hoe doe ik dat?

Vooral door te schilderen. Mijn verbeelding en intuïtie te stimuleren. Bewust met mijn mindset omgaan. Mijn creativiteit is erg belangrijk voor mij. Het heeft een hoge prioriteit omdat ik mij ook erg gelukkig voel op het moment dat ik in volledige overgave één ben met mijn doek. Meer Zen kan ik mij niet voelen. Mindfulness en in het nu zijn krijg ik er gratis en voor niets bij. Voor mij en de velen die elke week bij mij komen schilderen, is schilderen geen luxe, is het niet alleen een hobby, het is “a way of life”. Het is ons broodnodige onderhoud om weer in contact te komen met onze geniale 5-jarige ik!

“Zen in de chaos”
van
Sylvia te Braake

Ik wens eenieder heel veel creativiteit toe en zorg dat je elke dag je verbeelding en fantasie flink laat gaan zodat je je echt gelukkig kunt voelen. Stap uit het geconditioneerde denken dat ons geleerd is en wees die prachtige, geniale mens die je werkelijk bent. Zet alle maskers af en durf kwetsbaar te zijn. Kom voor jezelf op. Leef vanuit je hart. Het zal je leven verrijken. Doe eens gek. Stap uit je comfortzone. Laat je verbeeldingskracht het licht in jouw hersenpan aanzetten tijdens het intuïtief schilderen. Wij pikken het niet meer! Wij zijn authentieke mensen.

Met h-ART-elijke groeten,
Sylvia

Meld je hieronder aan voor “de wekelijkse date met je ezel!” of een van de losse workshops.

Nu aanmelden